Σάββας Καλεντερίδης (Δημοσιογράφος, Συγγραφέας- Εκδότης)

Μπορεί τη στημένη εξέγερση στη Συρία να την προκάλεσαν μηχανισμοί που ελέγχονται από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, όμως καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της κρίσης στη Συρία έπαιξε η Τουρκία.

Οι υπηρεσίες της Άγκυρας στην αρχή στήριξαν τη λεγόμενη συριακή αντιπολίτευση και τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό, στη συνέχεια την ισλαμιστική οργάνωση Αλ Νούσρα, που είναι παρακλάδι της Αλ-Κάιντα, με ηγετικά οικονομικά στελέχη της οποίας διατηρεί στενές σχέσεις ο Ερντογάν και η οικογένειά του, και στο τέλος στήριξαν τους τζιχαντιστές του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους.

Όλοι οι παραπάνω, με όπλα και υποστήριξη της Τουρκίας, του Κατάρ και της Σαουδικής Αραβίας, διέπραξαν κατά συρροήν εγκλήματα πολέμου, με αποτέλεσμα τα θύματα από αυτόν τον «στημένο» πόλεμο μέσα στη Συρία να ανέρχονται στις 240.000 και τους εκτοπισμένους να ξεπερνούν τα πέντε εκατομμύρια, σε σύνολο περίπου 18 εκατομμυρίων που αριθμούσε ο πληθυσμός της χώρας πριν από την κρίση.

Μεγάλο θύμα αυτού του καταστροφικού πολέμου οι χριστιανοί της Συρίας, ορθόδοξοι και Ασσύριοι, που είναι οι πραγματικοί ιδιοκτήτες αυτής της γης και αναγκάστηκαν να εκπατριστούν για να μπορέσει με ευκολία η Τουρκία, το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία να στήσουν ένα σουνιτικό κράτος, προτεκτοράτο της Άγκυρας και κυματοθραύστης της σιιτικής ορμής προς τη Μεσόγειο, ζήτημα που απασχολεί στρατηγικά το Ισραήλ και τις ΗΠΑ.

Μια από τις τελευταίες πράξεις της τραγωδίας την παρακολουθούμε να είναι σε εξέλιξη τις τελευταίες μέρες, με τη συμφωνία ΗΠΑ-Τουρκίας, για τη δημιουργία μιας ιδιότυπης ζώνης ασφαλείας στο έδαφος της Συρίας, μεταξύ των καντονιών Κομπάνι και Αφρίν και της πόλης του Χαλεπίου, με στόχο να αποτραπεί η ένωση των κουρδικών καντονιών και ταυτοχρόνως να δημιουργηθούν συνθήκες για τον έλεγχο σε πρώτη φάση και την ενσωμάτωση-προσάρτηση σε επόμενη φάση αυτής της περιοχής στην Τουρκία, κατά το μοντέλο της προσάρτησης του σαντζακίου της Αλεξανδρέτας (Χατάι), το 1939.

Το τραγικό είναι ότι όλο αυτό το άθλιο και ανήθικο «αλισβερίσι» Ουάσινγκτον-Άγκυρας δεν γίνεται μόνο στην πλάτη των λαών της Συρίας αλλά και στην πλάτη των Κούρδων, οι οποίοι βλέπουν το δίδυμο Ερντογάν-Νταβούτογλου να μοιάζει όλο και περισσότερο με το δίδυμο Ντεμιρέλ-Τσιλέρ, τότε που το τουρκικό κράτος έσφαζε τους Κούρδους με την ανοχή και πάλι του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ.

Εκτός από την ολοκλήρωση της γενοκτονίας των χριστιανών, που είναι ο πραγματικός ιδιοκτήτης της περιοχής και σύμφωνα με τον τουρκοϊσλαμικό μεγαλοϊδεατισμό θα πρέπει να εξαλειφθούν από την περιοχή, ένας βραχυπρόθεσμος πλην σημαντικός στόχος της Τουρκίας είναι η πολιτική γενοκτονία των Κούρδων, ως εκδίκηση του 13% που έλαβαν στις εκλογές της 7ης Ιουνίου 2015, στερώντας από τον Ερντογάν το… θρόνο του σουλτάνου.

Το σκεπτικό το έχουμε αναπτύξει σε προηγούμενο άρθρο μας, στο οποίο δεν γράψαμε όμως πώς σκοπεύουν να αντιδράσουν οι Κούρδοι, πάντα στον πολιτικό τομέα.

Σύμφωνα με πληροφορίες από κουρδικές πηγές, οι Κούρδοι και το Κόμμα Δικαιοσύνης των Λαών (HDP) σκοπεύουν να διευρύνουν το δημοκρατικό μέτωπο στις πρόωρες εκλογές –αν αποφασιστούν τελικά– με κόμματα, ομάδες και συνδικαλιστικές ενώσεις της Αριστεράς, με σκοπό να προσεγγίσουν ή ακόμα και να ξεπεράσουν το 20%, που θα είναι η αρχή του τέλους για το φασιστοειδές και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα της Τουρκίας.

Έστι δίκης οφθαλμός ος τα πάνθ’ ορά, έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες και στη Συρία…

Πηγή: Pontos-news.gr