Δρ. Νίκος Παναγιωτίδης: Επικεφαλής ΓΕΩΠΑΜΕ

Από όποια οπτική γωνία και να δει κάποιος την απόφαση Τραμπ για τη Συρία, με όλες τις συνέπειές της –με πιο ορατή τον σφαγιασμό των Κούρδων–, είναι ακατανόητη και λανθασμένη. Θα κάνουμε μια προσπάθεια να ρίξουμε φως στα δεδομένα, αν και με τον Τραμπ δεν είναι καθόλου εύκολο…

Εστιάζοντας στον «κώδικα πεποιθήσεων» του Αμερικανού ηγέτη μέσα από το δόγμα που έχει διατυπώσει, το «Πρώτα η Αμερική». Αυτό τι σημαίνει; Ο Αμερικανός πρόεδρος, ενδεχομένως οπαδός του πολιτικού ρεαλισμού και αντίπαλος του φιλελεύθερου ιδεαλισμού, θέλει να επιστρέψουν και οι τελευταίοι Αμερικανοί στρατιώτες στη χώρα τους, να τερματίσουν οι ΗΠΑ την εμπλοκή τους σε κοστοβόρα στρατηγικά πεδία και να αναλάβουν οι τοπικές-   περιφερειακές δυνάμεις, είτε αυτές είναι χώρες του ΝΑΤΟ ή της Εγγύς Ανατολής– τις δεσμεύσεις τους (αποφυγή φαινομένων τζαμπατζή).

Ως εδώ δεν θα είχαμε καμία ένσταση… Ωστόσο η χρονική συγκυρία της απόφασης Τραμπ και τα παρελκόμενά της δεικνύουν δύο τινά: Ή είναι αδαής περί της διεθνούς πολιτικής ή είναι οπαδός του «μακιαβελικού ρεαλισμού». Ως προς το τελευταίο έχουμε μεγάλη ένσταση γιατί η χώρα μας έχει μοιραστεί στα δύο ένεκα των χειρισμών ενός άλλου μακιαβελικού ρεαλιστή, του Χένρι Κίσινγκερ.

Σε αυτό το σημείο πρέπει να γίνει μια επισήμανση. Ο μακιαβελικός ανάγει όλες τις ενέργειές του στο εθνικό συμφέρον της χώρας του, το οποίο πιστεύει ότι υπηρετεί αδιαφορώντας παντελώς για τις ηθικές συνέπειες των πράξεων του. Έδρασε ο Τραμπ υπό την σκέψη «Οι Κούρδοι έβγαλαν τα κάστανα από τη φωτιά, έμενα έγινε η δουλειά μου, πάμε παρακάτω»; Εάν ναι, είναι πολύ αφελές καθώς δεν υπηρετεί το αμερικανικό εθνικό συμφέρον. Πιο συγκεκριμένα, οι ενέργειές του υπονομεύουν την αξιοπιστία της υπερδύναμης έναντι των συμμάχων της ή έναντι οιονδήποτε δυνητικών συμμάχων, δημιουργούν τις προϋποθέσεις για αναζωπύρωση του ISIS και δημιουργούν ρωγμές στην αμερικανική στρατηγική για αναχαίτιση της επιρροής του Ιράν στη Μέση Ανατολή.

Άρα τι είναι ο Τραμπ; Μακιαβελικός ή αδαής περί της διεθνούς πολιτικής; Ο καθένας ας εξαγάγει τα δικά του συμπεράσματα…

ΥΓ.: Πέρι κόστους στην Τουρκία. Η Κύπρος θέλει έναν Τραμπ, από την ανάποδη. Ό,τι έκανε για την απελευθέρωση του πάστορα Μπράνσον με τις απίστευτες οικονομικές κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας να το κάνει για την Κύπρο, μέχρι να φύγει και ο τελευταίος Τούρκος στρατιώτης από το νησί. Λίγο ιδεαλιστικό; Ε ναι, είναι…