Μετάφραση – Επιμέλεια: Χαραλαμποπούλου Αγγελική

By Delia Morris & Athanasios Pitatzis

Με τις τιμές των βασικών εμπορευμάτων σε ελεύθερη πτώση, φαίνεται να είναι πολύ λίγα τα φωτεινά σημεία σε όλο τον κόσμο για την επιβολή κυρώσεων σε ερευνητικά και παραγωγικά έργα πετρελαίου και φυσικού αερίου για τα επόμενα ένα με δυο χρόνια. Όσον αφορά τα επίπεδα δραστηριότητας, ωστόσο, η περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου ετοιμάζεται να γίνει μία από τις πιο ενεργές περιοχές του πλανήτη – με επισπεύσασες αναπτυξιακές προοπτικές, αντί για αναβολές έργων ή ακυρώσεις, οι οποίες έχουν γίνει κοινή πρακτική κατά τη διάρκεια της τρέχουσας παγκόσμιας πτώσης τιμών των βασικών εμπορευμάτων.

 

Η επιτάχυνση των αναπτυξιακών σχεδίων στην Αίγυπτο από την Eni και τη BP

Η ανακάλυψη της Eni SpA του Αυγούστου του 2015 στο Zohr, ένα βαθέων υδάτων εύρημα στην υπεράκτια Αίγυπτο, θα μπορούσε δυνητικά να φιλοξενεί 30 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια (TCF) φυσικού αερίου, αρκετά για να καλύψει την αυξανόμενη αιγυπτιακή ζήτηση για 10 χρόνια, αλλά είναι επίσης αρκετά σημαντικό για να βοηθήσει να οργανωθούν οι εξαγωγικές ροές φυσικού αερίου μεταξύ των χωρών της περιοχής, αλλά και μεταξύ της περιοχής και της υπόλοιπης Ευρώπης.
Το εύρημα Zohr είναι η μεγαλύτερη ανακάλυψη φυσικού αερίου που έγινε ποτέ στη Μεσόγειο Θάλασσα και η υπό έρευνα περιοχή θεωρείται ότι είναι ιδιαίτερα ελπιδοφόρα, σύμφωνα με ορισμένες πηγές. Η Eni σχεδιάζει να επισπεύσει την ανάπτυξη του Zohr με τις πρώτες εξαγωγές φυσικού αερίου να αναμένονται το 2017 από έξι πηγάδια. Η εταιρεία σχεδιάζει επίσης να ανοίξει 18 επιπλέον πηγάδια στην περιοχή από το 2019.
Η BP plc ανακοίνωσε τον Νοέμβριο του 2015 ότι είχε υπογράψει ένα προσύμφωνο με τις αιγυπτιακές αρχές για να επιταχύνει την ανάπτυξη του ατολικού ευρήματος φυσικού αερίου, ένα βαθέων υδάτων εύρημα στην εκχώρηση της υπεράκτιας Βόρειας Νταμιέτα στο ανατολικό Δέλτα του Νείλου, και εκτιμάται ότι θα κατέχει 1,5 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια φυσικού αερίου και 31 εκατομμύρια βαρέλια επεξεργασμένου. Η εταιρεία σχεδιάζει δύο αναπτυξιακές φάσεις, με τη πρώτη να αποτελείται από δύο πηγάδια συνδεδεμένα στην υπάρχουσα υποδομή και την πρώτη παραγωγή ολοκληρωμένη το 2018.
Η Αίγυπτος ελπίζει να δελεάσει τις δυτικές εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου να επιστρέψουν, οι οποίες είχαν αποθαρρυνθεί από τις εγχώριες επενδύσεις λόγω της πολιτικής αστάθειας από την Αραβική Άνοιξη και το γεγονός ότι η χώρα είχε γίνει καθαρός εισαγωγέας φυσικού αερίου (γεγονός που κατέστησε αναγκαία την εκτροπή των εξαγωγών, οι οποίες είχαν προσφέρει στις διεθνείς εταιρείες πετρελαίου υψηλότερες τιμές αξίας). Τον Οκτώβριο, η Αίγυπτος ανακοίνωσε ότι είχε απονέμει τέσσερις νέες άδειες υπεράκτιας έρευνας και σχεδίαζε άλλο ένα γύρο υποβολής προσφορών για την υπεράκτια εξόρυξη φυσικού αερίου κατά το πρώτο εξάμηνο του 2016.

Το Ισραήλ δίνει το «πράσινο φως» για το Λεβιάθαν

Τον Νοέμβριο του 2015, το Ισραήλ έδωσε το «πράσινο φως» στη δεύτερη μεγαλύτερη ανακάλυψη φυσικού αερίου στη Μεσόγειο, μετά τις άκαρπες προσπάθειες μελλοντικής ανάπτυξης λόγω των αρχών κατά του ανταγωνισμού της χώρας. Το οικόπεδο Λεβιάθαν, το οποίο βρίσκεται στο βαθέων υδάτων υπεράκτιο Ισραήλ, ανακαλύφθηκε το 2010 και εκτιμάται ότι περιλαμβάνει μέχρι και 22 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια αποθεμάτων φυσικού αερίου. Η κοινοπραξία με επικεφαλή την Noble Energy Inc. και τον Όμιλο Delek αναμένεται να πάρει μια τελική επενδυτική απόφαση (FID) το 2016, με την πρώτη εξαγωγή φυσικού αερίου να υπολογίζεται το 2019 ή το 2020. Τον Νοέμβριο του 2015, η Noble και η Delek υπέγραψαν μια επιστολή προθέσεων (LoI) με την αιγυπτιακή Dolphinus Holdings για τη παροχή έως και 4 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων φυσικού αερίου ετησίως για 10-15 χρόνια.

Σε συνδυασμό με το οικόπεδο Tamar που βρίσκεται υπεράκτια στα ισραηλινά ύδατα (μια ανακάλυψη που έγινε από την Noble και τη Delek το 2009 που εκτιμάται ότι περιλαμβάνει περίπου 10 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα αποθεμάτων φυσικού αερίου), το Λεβιάθαν πιστεύεται ότι είναι ικανό για τον εφοδιασμό της ισραηλινής εγχώριας αγοράς φυσικού αερίου και πιθανότατα για τη παροχή εξαγωγικής ικανότητας αποστολής αερίου στην Αίγυπτο, η οποία εξακολουθεί να αντιμετωπίζει μια εγχώρια έλλειψη φυσικού αερίου. Νωρίτερα φέτος, η Delek και η Noble υπέγραψαν 7ετή συμφωνία για την πώληση στην Dolphinus στην Αίγυπτο τουλάχιστον $ 1,2 δισ αερίου από το Tamar.

Η ουσία είναι ο συγχρονισμός

Η ανάπτυξη του Λεβιάθαν, καθώς και η επέκταση του Tamar, μαζί με την ανάπτυξη της Αφροδίτης (ανακαλύφθηκε από την Noble Energy το 2011 στο οικόπεδο 12 της υπεράκτιας Κύπρου και θα μπορούσε να περιλαμβάνει μέχρι και 7 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα αποθεμάτων φυσικού αερίου) θα μπορούσε δυνητικά να δημιουργήσει ένα σύστημα πόρων και υποδομής φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο. Αναμένοντας τις πρώτες εξαγωγές αερίου από το Leviathan το 2019 ή το 2020 (σε σχέση με το 2017 για το Zohr), φαίνεται ότι το Ισραήλ μπορεί να έχει χάσει την ευκαιρία για να εξελιχθεί ως ο μεγαλύτερος προμηθευτής φυσικού αερίου της Αιγύπτου. Επιπλέον, σε περίπτωση απουσίας ενός μεγάλου ολοκληρωμένου συστήματος υποδομών εξαγωγής φυσικού αερίου με ένα προγεφύρωμα στο Ισραήλ, οι προοπτικές για την ανάπτυξη της Αφροδίτης βρίσκονται σε κίνδυνο.

Συμφωνημένοι Εξοπλισμοί
Καθώς η περιοχή της Μεσογείου είναι μια αναδυόμενη λεκάνη, οι επιχειρηματίες τείνουν να μην διατηρούν εξέδρες στην περιοχή, και αντ’αυτού να τις μεταφέρουν εκεί από άλλες λεκάνες. Ως αποτέλεσμα, τα ποσοστά χρήσης ήταν γενικά υψηλά. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δέκα ετών, κατά μέσο όρο περίπου έξι πλωτές εξέδρες (γεωτρύπανα και ημιυποβρύχια) είχαν συμφωνήσει να εργάζονται κάθε μήνα στην Ανατολική Μεσόγειο (Ισραήλ, Κύπρο, Ελλάδα, Αίγυπτο και Λιβύη), σύμφωνα με τη RigLogix. Κατά την περίοδο 2006-2015, το 2012 είχε το μεγαλύτερο αριθμό εξεδρών που λειτουργούσαν στην περιοχή – με μέσο όρο 8 ανά μήνα.

 

Η Delia Morris έχει πάνω από 12 χρόνια εμπειρίας στην ερευνητική και παραγωγική βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου, εργαζόμενη σε ρόλους ως M&A advisor, σύμβουλος στρατηγικής και αναλυτής μετοχών.
Ο Αθανάσιος Πιτατζής είναι Μηχανικός Βιομηχανίας/Πετρελαίου και μέλος του Ελληνικού Φόρουμ Ενέργειας και ειδικεύεται στην ανάπτυξη των αγορών πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και τη Μεσόγειο.

ΠΗΓΗ: CENTER FOR GEOPOLITICAL ANALYSES