Του Σάββα Καλεντερίδη (www.pontos-news.gr)

Οι Κούρδοι έχουν περικυκλώσει την Μένπετζ-Ιεράπολη και θεωρείται θέμα ημερών η απελευθέρωση της πόλης, την οποία κατέχουν από διετίας οι τζιχαντιστές. Ήδη, όπως πληροφορούμαστε, έχουν εγκαταλείψει την πόλη τρομοκράτες τζιχαντιστές, οι οποίοι μαζί με τις οικογένειες και όσους συνεργάστηκαν μαζί τους εναντίον των απλών πολιτών, ανέρχονται σε αρκετές χιλιάδες.

Όσον αφορά τους τζιχαντιστές που πολεμούσαν στο πλευρό του ΙΚ και κατάγονται από ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίοι στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι εγκληματικά στοιχεία, εγκαταλείπουν τις τάξεις του ΙΚ και μέσω της πόλης Τζαραμπλούς-Εύρωπος μπαίνουν στην Τουρκία και από κει ψάχνουν τρόπους, σε συνεργασία με τις τουρκικές αρχές, να επανέλθουν στην Ευρώπη.
Εκτός από τους Αμερικανούς, που όπως αναφέραμε σε προηγούμενο άρθρο μας συμμετέχουν ενεργά στην επιχείρηση απελευθέρωσης της Ιεράπολης και συνένωσης των καντονιών Κομπάνι και Αφρίν, φέρνοντας τους Κούρδους στην κυριολεξία δύο βήματα από τη Μεσόγειο Θάλασσα, ένα άλλο στοιχείο που αποτελεί αντικείμενο μελέτης είναι το γεγονός ότι ήλθε και η σειρά των Γάλλων να ανακοινώσουν ότι συμμετέχουν κι αυτοί στην εν λόγω επιχείρηση, με μονάδες των ειδικών δυνάμεων και στρατιωτικούς συμβούλους επί του εδάφους.

Να σημειωθεί ότι η Γαλλία –που στην επίσημη ανακοίνωσή της αναφέρει ότι στην επιχείρηση απελευθέρωσης της Ιεράπολης συμμετέχουν και άλλες χώρες στο πλευρό των Δημοκρατικών Δυνάμεων της Συρίας, που είπαμε ότι αποτελούν «φερετζέ» για να καλυφθεί η γεωπολιτική συντριβή και… σεμνοτυφία της Άγκυρας– κατασκευάζει στρατιωτική βάση στο καντόνι Τζεζίρε, απέναντι από την πόλη Κιζίλτεπε του νομού Μαρντίν.

Η βάση κατασκευάζεται κατόπιν σχετικής συμφωνίας της Γαλλίας με το Κόμμα Δημοκρατικής Ενότητας του Κουρδιστάν (PYD) και των Δυνάμεων Προστασίας του Λαού (YPG), που σύμφωνα με την Άγκυρα είναι τρομοκρατικές οργανώσεις.

Με άλλα λόγια, η Άγκυρα, εκτός των άλλων, καλείται να διαχειριστεί μια κατάσταση που διαμορφώνεται κατά μήκος των νοτίων συνόρων της (μήκους περίπου 700 χλμ) την οποία υποστηρίζουν ενεργά και φανερά δύο από τα πέντε μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, οι ΗΠΑ και η Γαλλία, ενώ είναι τοις πάσι γνωστό ότι τις προσπάθειες για δημιουργία των τριών κουρδικών καντονιών και τη δημιουργία του δεύτερου κουρδικού κράτους στην περιοχή τη στηρίζει πλέον και η Ρωσία, κυρίως μετά την κατάρριψη του αεροσκάφους της από την τουρκική Πολεμική Αεροπορία.

Είναι σε όλους γνωστό επίσης ότι ο Ερντογάν είναι πανίσχυρος με τον απόλυτο έλεγχο της δικαστικής εξουσίας, του στρατού, του κράτους και των ΜΜΕ. Και ειδικότερα μετά τον τορπιλισμό των προσπαθειών Νταβούτογλου να σχηματιστεί κυβέρνηση συνεργασίας μετά τις εκλογές της 7ης Ιουνίου 2015, τη «ναρκοθέτηση» της ειρηνευτικής διαδικασίας με τους Κούρδους και το σφοδρό πόλεμο που άνοιξε εναντίον των μαχητών του ΡΚΚ στο τουρκικό έδαφος.

Επιπλέον, είναι σε πολλούς γνωστό ότι η ισχύς του αυτή επισφραγίζεται από μια τεράστια περιουσία που διαθέτει σε μετρητά, η οποία ξεπερνά αρκετά τα 10 δισ. δολάρια. Περιουσία που απέκτησε μέσα από τις «δοσοληψίες» του με το Αζερμπαϊτζάν, τους Κούρδους του Νοτίου Κουρδιστάν και τον αραβικό κόσμο. Όμως, όσο ισχυρός είναι στο εσωτερικό, όσο φαντάζει ως απόλυτος άρχων στο Προεδρικό Μέγαρο, τόσο ευάλωτος είναι όχι σε ένα αλλά σε πολλά μέτωπα ο Ερντογάν.

Θα κληθεί να διαχειριστεί μια στρατηγικής σημασίας ήττα στο μέτωπο που άνοιξε ο ίδιος με τις άφρονες πολιτικές του, στα νότια σύνορά του, που πολύ σύντομα θα επηρεάσει τα πολιτικά πράγματα σε σχέση με τους «δικούς» τους Κούρδους στο εσωτερικό της Τουρκίας και όχι μόνο.

Με άλλα λόγια, ενώ έχει κατισχύσει έναντι όλων των αντιπάλων του στο πολιτικό, στρατιωτικό, δικαστικό, οικονομικό και επικοινωνιακό πεδίο, καλείται να διαχειριστεί και να δώσει εξηγήσεις στην τουρκική κοινή γνώμη (που ο ίδιος δηλητηρίασε με εθνικιστικό και σουνιτικό σοβινισμό) για μια τεράστιας σημασίας στρατηγική ήττα που είναι σε εξέλιξη στα νότια σύνορα της χώρας.

Τέλος, οι εξελίξεις αυτές είναι περισσότερο από προφανές ότι θα προκαλέσουν κρίση στις σχέσεις της Άγκυρας με τις χώρες που εμπλέκονται στο θέμα. Και τα δύο ζητήματα χρήζουν προσοχής και ανάλυσης από την Κύπρο και την Ελλάδα.

Προσοχή λοιπόν!