NURAY MERT, hurriyetdailynews

Πηγή: Center for Geopolitical Analyses

Μετάφραση – Επιμέλεια: Χαραλαμποπούλου Αγγελική

Η Τουρκία βρίσκεται σε μια εν τοις πράγμασι εμπόλεμη κατάσταση, παρότι δεν είναι νομιμοποιημένη ακόμα. Οι πολεμοχαρείς υποστηρικτές της κυβέρνησης έχουν ήδη αρχίσει να γιορτάζουνε «το νέο πόλεμο της ανεξαρτησίας» στο όνομα της «εκδίκησης για την καταπίεση των Τούρκων, ως ηγέτες των Μουσουλμάνων» και το τέλος του «καταραμένου 20ου αιώνα» και την επιστροφή «στις μελλοντικές ένδοξες εποχές».

Στην πραγματικότητα, ο πόλεμος δια αντιπροσώπου της Τουρκίας ξεκίνησε με τη Συριακή υπόθεση και μόλις πρόσφατα μετατράπηκε σε μια εν τοις πράγμασι εμπόλεμη κατάσταση. Από την αρχή, η Τουρκία είχε εμπλακεί τόσο στο Συριακό πόλεμο καθώς η λεγόμενη Συριακή αντιπολίτευση έχει εδώ και καιρό φιλοξενηθεί, οργανωθεί και επιτραπεί να ταξιδεύει ελεύθερα προς και από τη Συρία. Παρ’όλα αυτά, μόλις πρόσφατα ορισμένοι Τούρκοι πολίτες άρχισαν να ταξιδεύουν στη Συρία για να πολεμήσουν στο πλευρό Τουρκμένων ή οποιωνδήποτε θέλουν.

Μερικοί Τούρκοι δημοσιογράφοι άρχισαν ελεύθερα να παίρνουν συνέντευξη από αυτούς που αγωνίζονται στη Συρία, στο όνομα της χώρας ή του Θεού τους, με κάποιους από αυτούς τους εθελοντές να προσφωνούν τη γη της Συρίας «μέρος της επικράτειας των Οθωμανών προγόνων τους». Τέλος, η καταπολέμηση των Κούρδων μαχητών του Κόμματος Δημοκρατικής Ένωσης/Λαϊκές Μονάδες Προστασίας (PYD / YPG) έχει γίνει επίσημη πολιτική, καθώς ο τουρκικός στρατός απομονώνει θέσεις Κούρδων από τα σύνορα, και ο αριθμός των εθελοντών που διασχίζουν τα σύνορα για να συμμετάσχουν στον αγώνα κατά του PYD/YPG αυξάνεται. Ως εκ τούτου, φαίνεται ότι είμαστε σχεδόν σε πόλεμο.

Παρ ‘όλα αυτά, η μη-διακηρυγμένη εμπόλεμη κατάσταση της Τουρκίας γίνεται ολοένα και πιο αμφιλεγόμενη, δεδομένου ότι η Τουρκία παλεύει ενάντια σε έναν σύμμαχο (YPG) των δυτικών συμμάχων της Τουρκίας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρόσφατα η Τουρκία έχει ξεκινήσει να προσπαθεί σκληρά να πείσει τους δυτικούς φίλους της ότι το YPG είναι άλλη μια τρομοκρατική οργάνωση που δεν έχει τίποτα διαφορετικό από το ΙΚΙΛ και ότι είναι θεμιτό να πολεμήσει εναντίον της.

Στη συνέχεια, σε μια κρίσιμη στιγμή, μια βομβιστική επίθεση έπληξε την Άγκυρα, σκοτώνοντας 28 ανθρώπους και τραυματίζοντας πολλούς ακόμη. Λίγο μετά το τρομερό συμβάν, οι υπηρεσίες ασφαλείας όρισαν το PYD/YPG ως υπεύθυνο για την επίθεση, σύμφωνα με την τουρκική κυβέρνηση. Εμείς, οι πολίτες της Τουρκίας, δεν έπρεπε να ερευνήσουμε περισσότερο και να είμαστε επιφυλακτικοί σχετικά με το τι δηλώνει ο πρωθυπουργός, ειδικά εάν η χώρα βρίσκεται σε πόλεμο. Παρ ‘όλα αυτά, εμείς ως πολίτες δεν ξέρουμε εάν η χώρα είναι σε πόλεμο ή όχι, και, αν ναι, ποιος είναι ο φίλος και ποιος είναι ο εχθρός; Απ’όσο γνωρίζουμε, η κυβέρνησή μας είναι ένα μέρος του συνασπισμού εναντίον του ΙΚΙΛ μαζί με τους δυτικούς συμμάχους της, αλλά πώς είναι δυνατόν οι Κούρδοι φίλοι των συμμάχων μας να είναι οι εχθροί μας; Με λίγα λόγια, βρισκόμαστε απλά «στον αέρα».

Το χειρότερο από όλα είναι, ότι οι σύμμαχοί μας δεν φαίνεται να έχουν «πεισθεί» από τα «ευρήματα» της κυβέρνησής μας αναφορικά με την ευθύνη για την επίθεση στην Άγκυρα. Πράγματι, κανείς εκτός από τους πολίτες της Τουρκίας που είναι υποχρεωμένοι να πιστεύουν σε οτιδήποτε η κυβέρνηση τους λέει θα αισθάνονταν πεπεισμένοι ότι το PYD/YPG θα έκανε κάτι που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τις σχέσεις της με τις δυτικές δυνάμεις και θα αμαύρωνε τη νομιμότητά του ως ένας ισχυρός εταίρος στη περιοχή για την καταπολέμηση του ΙΚΙΛ στη Συρία. Στην πραγματικότητα, το PYD και το YPG αρνήθηκαν οποιαδήποτε ανάμειξη στην επίθεση. Επιπλέον, μια βίαιη κουρδική ομάδα, τα Γεράκια του Ελεύθερου Κουρδιστάν (ΤΑΚ), πρόσφατα δήλωσαν ευθύνη.

Ίσως η τουρκική κυβέρνηση είναι «λανθασμένη» ή «υπερβολικά επικεντρωμένη» στην απειλή από το PYD/YPG που έχει προκύψει να είναι ένας συνήθης ύποπτος. Αλλά ίσως το PYD/YPG αποδεικνύεται ότι είναι εντελώς παράλογο; Παρ’όλα αυτά, η γρήγορη έρευνα και ταχεία διερεύνηση της Τουρκίας ήταν καταδικασμένη να αυξήσει τον σκεπτικισμό, και δεν φαίνεται να έχει λειτουργήσει πολιτικά υπέρ της Τουρκίας.
Αντίθετα, η τελευταία εκδήλωση θα παρουσιάσει περαιτέρω την Τουρκία ως ένα ταραξία που κάνει τα πάντα για να περιπλέξει τα πράγματα για τους συμμάχους της και εμποδίζει τον αγώνα κατά του ΙΚΙΛ. Υπό αυτές τις συνθήκες, η συνεχής άρνηση της Τουρκίας να φερθεί ως ένας συνεργάσιμος σύμμαχος φαίνεται να λειτουργεί εις βάρος της, απαξιώνοντας την περαιτέρω ως σύμμαχο και μειώνοντας τον ρόλο της ως σοβαρό παράγοντα στην περιφερειακή πολιτική. Τέλος, η λέξη «σύμμαχος» έχει καταστεί άνευ ουσίας δεδομένου ότι η Τουρκία κατηγορεί ακόμη και τους καλύτερους συμμάχους της ότι συνωμοτούν εναντίον της.

Τέλος, ο πρόεδρος και το κόμμα του ενεργούν σαν να βρισκόμαστε επίσης μπλεγμένοι σε έναν εγχώριο πόλεμο εναντίον «εσωτερικών εχθρών» – δηλαδή εναντίον όποιων δεν προσφέρουν άνευ όρων υποστήριξη στο κυβερνόν κόμμα και τον ηγέτη του, είτε πρόκειται για πολιτικοποιημένους Κούρδους, αριστερούς, φιλελεύθερους, δημοκράτες, κοσμικούς ή απλά οικολόγους.

Εν ολίγοις, οι κυβερνήτες της Τουρκίας φαίνεται να έχουν να πολεμήσουν πάρα πολλούς πολέμους εναντίον πάρα πολλών εχθρών. Φαίνεται επίσης ότι εμείς που ζούμε σε αυτή τη χώρα θα χάσουμε, ανεξάρτητα από το ποιος θα κερδίσει αυτούς τους πολέμους. Έχουμε ήδη την ανθρωπιστική κρίση στις Κουρδικές περιοχές, και εκατοντάδες, αν όχι περισσότεροι, άνθρωποι έχουν ήδη πεθάνει στις συγκρούσεις. Εκτός αυτού, περισσότεροι από 200 έχασαν τη ζωή τους σε βομβιστικές επιθέσεις που δεν έχουν πραγματικά διαλευκανθεί σε λιγότερο από ένα χρόνο. Ο Θεός ξέρει τι πρόκειται να συμβεί στη συνέχεια.