Δρ. Νίκος Παναγιωτίδης: Δημοσιογράφος- Διεθνολόγος
Το 1981 το Ισραήλ διενήργησε προληπτικό χτύπημα εναντίον του Ιρακ επιχειρώντας να καταστρέψει υποδομές που θεωρούσε ότι η Βαγδάτη χρησιμοποιούσε για την δημιουργία πυρηνικών όπλων.
Την ίδια τακτική ακολούθησε τρεις δεκαετίες αργότερα, όταν το 2007 βομβάρδισε τη Συρία για να καταστρέψει ένα  πυρηνικό αντιδραστήρα που βρισκόταν υπό κατασκευή.
Το ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσο το Τελ Αβίβ θα ακολουθήσει την ίδια στρατηγική εναντίον του Ιράν, μια περίοδο που φουντώνουν οι φήμες για επίθεση εναντίον της Τεχεράνης.
Μέσα στο Ισραήλ φαίνεται να αναπτύσσονται δυο διαφορετικές συλλογιστικές επι του προκειμένου. Η μία εκφράζεται από  τον πρώην επικεφαλής της Μοσσάντ Μέιρ Νταγιάν ο οποίος υποστηρίζει ότι το Ισραήλ θα πρέπει να επιτεθεί εναντίον του Ιράν μόνο στην περίπτωση που η Τεχεράνη προβεί σε εμπλουτισμό oυρανίου της τάξεως του 90 τοις εκατό και άνω. Αυτή η άποψη τυγχάνει της υποστήριξης και της Ουάσινγκτον. Στον αντίποδα βρίσκεται ο πρώην πρωθυπουργός και νυν υπουργός Άμυνας του Ισραήλ Εχούντ Μπαράκ, ο οποίος πολλάκις υπογράμμισε την ανάγκη επίθεσης εναντίον του Ιράν πριν αυτό εισέλθει στη ‘ζώνη ασυλίας’, οπότε και μια επίθεση εναντίον του Ιράν δεν θα τελεσφορήσει γιατί οι εγκαταστάσεις του θα είναι καλά προστατευμένες.
Είναι όμως μία επίθεση εναντίον του Ιραν εύκολη υπόθεση; Χωρίς αμφιβολία το Ισραήλ υπερτερεί του Ιράν αναφορικά με τους συντελεστές ισχύος του. Διαθέτει πυρηνικά όπλα (100 με 200 πυρηνικές κεφαλές) και έχει πιο σαφώς πιο προηγμένα οπλικά συστήματα. Το Τελ Αβίβ μπορεί με τους βαλλιστικούς πυραύλους ενδιάμεσου βεληνεκούς (Jericho) που διαθέτει να επιχειρήσει να πλήξει οποιοδήποτε στόχο στο Ιράν. Αντίθετα η οικονομία του Ιράν είναι καθημαγμένη.
Το ψήφισμα 1929 (2010) του Συμβουλίου Ασφαλείας θέτει αρκετούς περιορισμούς στην Τεχεράνη τόσο σε οικονομικό επίπεδο, όσο και και στο επίπεδο της αγοράς σύγχρονων οπλικών συστημάτων. Ωστόσο, το Ιραν δεν είναι ούτε Ιράκ, ούτε Συρία. Είναι μια τεράστια χώρα και βρίσκεται πολύ μακριά από το Ισραήλ. Επιπρόσθετα, λαμβάνοντας υπόψη το προηγούμενο των δυο επιθέσεων του Ισραήλ σε Ιράκ και Συρία το Ιραν θα λάβει τα μέτρα αποτροπής μιας επίθεσης εναντίον του.
Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση ανεξάρτητου κέντρου στρατηγικών μελετών στην Ουάσιγκτον, το Ιράν ετοιμάζεται εδώ και δεκαετίες για μια σύγκρουση με το Ισραήλ και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Πιο συγκεκριμένα έχει αναπτύξει μια στρατηγική ασύμμετρου πολέμου σε περίπτωση που δεχθεί επίθεση από τις ΗΠΑ. Αυτή περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων επιθέσεις σε πλοία που μεταφέρουν πετρέλαιο στα στενά του Χορμούζ,  επίθεση εναντίον των πετρελαιοπηγών της Σαουδικής Αραβίας και εξοπλισμό τρομοκρατικών μονάδων έτοιμων να πλήξουν αμερικανικούς στόχους στην περιοχή.
Πιο τραγικά ανα πάσα στιγμή μπορεί να αυξηθεί η στρατηγική αστάθεια στην Μέση Ανατολή αν οι σύμμαχοι της Τεχεράνης, η Χεζμπολάχ στο Λίβανο, η Χαμάς στη Γάζα, αλλά και το συριακό καθεστώς συρθούν στο πλευρό του Ιράν. Είναι γνωστό ότι κατά τον Δεύτερο Πόλεμο του Λιβάνου (2006)  το Ισραήλ  απέτυχε να εκπληρώσει τον στρατηγικό του στόχο που δεν ήταν άλλος από την ολική καταστροφή της Χεζμπολάχ. Από την πλευρα της η σιϊτική οργάνωση κατάφερε να αμφισβητήσει  την παντοδυναμία του Ισραήλ. Οι αριθμοί των θυμάτων μιλάνε μόνοι τους. Το παντοδύναμο Ισραήλ είχε 184 νεκρούς όσους περίπου και η Χεζμπολάχ.